Οι στρατιωτικοί, υπακούοντας στους κανονισμούς και τις διαταγές, γνωρίζουν τη βασική αρχή λήψης αποφάσεων από τον διοικητή κάθε κλιμακίου, που επιβάλλει, όταν ο δκτης λάβει την απόφασή του, μέσα από επιτελική διαδικασία, οι επιτελείς του να την υποστηρίξουν, ασχέτως αν διαφωνούν, ώστε αυτή η απόφαση να έχει επιτυχή αποτελέσματα για την εκπλήρωση της αποστολής.
Οι απόστρατοι στρατιωτικοί πρέπει να γνωρίζουν, διότι έχουν την κουλτούρα του στρατού, ότι όταν το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΑΑΣ λάβει μια απόφαση, ηθικά οφείλουν να την υποστηρίξουν, ώστε να επιτύχει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Οι αποφάσεις στο ΔΣ/ΕΑΑΣ λαμβάνονται με τη δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας, μετά από συζήτηση μεταξύ των μελών του ΔΣ, που συντονίζει ο πρόεδρος. Υπάρχουν περιπτώσεις που η πλειοψηφία είναι πολύ ισχυρή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απόφαση για τη διενέργεια συλλαλητηρίου την 5/4/23, η οποία ελήφθη με ψήφους 8 υπέρ και 1 κατά, ενώ απουσίαζαν 2 μέλη. Όλες οι διαδοχικές αποφάσεις για το ίδιο θέμα ελήφθησαν μόνον με 1 αρνητική ψήφο του ιδίου μέλους. Έχει δικαίωμα να διαφωνεί.
Κανονικά λοιπόν, σε μια υγιώς σκεπτόμενη κοινότητα, με βάση και την κουλτούρα του συστήματος, θα έπρεπε όλα τα μέλη να στηρίζουν τις αποφάσεις του ΔΣ. Όμως ακόμη και αν δεν θέλουν κάποιοι να στηρίξουν μια απόφαση του ΔΣ/ΕΑΑΣ, είναι αποδεκτό. Όμως από κάθε άποψη είναι απαράδεκτοι όσοι παρακινούν και άλλους σε υπονόμευση μιας συλλογικής προσπάθειας.
Όσοι αμφισβήτησαν την ορθότητα της αποφάσεως για το συλλαλητήριο επικαλέσθηκαν δυο πράγματα:
Α. «Ότι ο ρόλος της ΕΑΑΣ δεν είναι συνδικαλιστικός αλλά η ΕΑΑΣ έχει χαρακτήρα ιδρύματος». Αυτή η άποψη διαψεύδεται από έναν εκ των ιδρυτικών σκοπών της Ενώσεως, που είναι «η επιμέλεια των συμφερόντων των μελών της». Επ΄αυτού όμως ας δούμε ποια είναι η άποψη του Καθηγητού του Συνταγματικού Δικαίου Κωνσταντίνου Χρυσόγονου, για τις Ενώσεις Αποστράτων Αξιωματικών: «Πρόκειται δηλαδή για σωματειακού τύπου ΝΠΔΔ, των οποίων οι επιδιώξεις όχι απλώς δεν ταυτίζονται με τους σκοπούς της κρατικής εξουσίας, αλλά δυνατόν να συγκρούονται μαζί της, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις δικαστικές διαμάχες για τις περικοπές των συνταξίμων αποδοχών δυνάμει των νομοθετημάτων της «μνημονιακής» περιόδου (βλ. σχετ. ΟλΣτΕ 668/2021, 1128/2016, 2192/2014). Υπό το δεδομένο αυτό οι Ενώσεις προσλαμβάνουν συνδικαλιστική υπόσταση και έκφραση, πέραν της άσκησης δημόσιας εξουσίας στο μέτρο που προβλέπεται από τον νομοθέτη» και «είναι σαφής από την ίδια την επισκόπηση του καταστατικού σκοπού των Ενώσεων πως λειτουργούν ως de facto συνδικαλιστικές Ενώσεις, με γνώμονα την προώθηση των συμφερόντων των εγγεγραμμένων μελών-συνταξιούχων των ΕΔ» και «Η ύπαρξη συνδικαλιστικής ιδιότητας υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι τα ΔΣ των ανωτέρω Ενώσεων είναι αιρετά και εκλέγονται για τριετή θητεία μετά από πανελλαδική μυστική ψηφοφορία. Κατά συνέπεια, παρόλο που η νομική μορφή ίδρυσης και λειτουργίας των Ενώσεων αυτών είναι αυτή των ΝΠΔΔ, καθίσταται σαφές ότι, όπως και στην περίπτωση άλλων νομικών προσώπων σωματειακής μορφής υποχρεωτικής συμμετοχής, αναλαμβάνεται από αυτά προεχόντως συνδικαλιστική δράση».
Β. «Ότι οι στρατιωτικοί δεν πρέπει να κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο, όπως κάνουν οι άλλοι φορείς». Η διατύπωση και μόνον αυτής της άποψης αποδεικνύει ότι οι υποστηρικτές της δίνουν αυθαίρετα μια υπεραξία στο «εγώ» τους και απαξιώνουν τους άλλους εργαζομένους/συνταξιούχους, που συστηματικά και οργανωμένα κατεβαίνουν σε μαζικές κινητοποιήσεις, πορείες διαμαρτυρίας, συλλαλητήρια κλπ. για να διεκδικήσουν τα δίκαιά τους. Εθελοτυφλούν οι κύριοι συνάδελφοι, διότι το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα των πολιτών, με το άρθρο 11 του Συντάγματος και εμείς, οι απόστρατοι, έχουμε πολιτική ταυτότητα και όχι στρατιωτική ιεραρχία. Ας δούμε ποια είναι η άποψη του Καθηγητού του Συνταγματικού Δικαίου Κωνσταντίνου Χρυσόγονου: «Ειδικότερα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μελών τους οι Ενώσεις Αποστράτων μπορούν να προβαίνουν σε όλες τις ενέργειες εκείνες που καθίστανται αναγκαίες για την προώθηση και υποστήριξη των αιτημάτων των μελών τους στους αρμόδιους θεσμικούς φορείς. Ιδίως μέσα από την κατάθεση αιτήσεων και υπομνημάτων, την υποβολή προτάσεων επί σχεδίων νόμων, καλούμενοι στη Βουλή των Ελλήνων προς υποστήριξή τους ......κλπ....την άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων διαδήλωσης κ.ο.κ»
Επιτρέψτε μου μεταξύ των προσωπικών απόψεων κάποιων ε.α. ανωτάτων αξιωματικών, που αρθρογράφησαν κατά του συλλαλητηρίου- και που συμπτωματικά είναι οι ίδιοι που στράφηκαν και κατά της ημερίδας μας «Καταγγέλλουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών», της 22 Ιουνίου 22 στη Θεσσαλονίκη και που κάποιοι εξ αυτών με συκοφάντησαν, με αφορμή τις προσωπικές αναρτήσεις μου στον «τοίχο» μου στο facebook- και των απόψεων του κ. Χρυσόγονου, να ασπαστώ τις απόψεις του δευτέρου!